بر لب دریای حسرت کلبه ای دارم قدیمی
از تمام دار دنیا دوستی دارم صمیمی

.

.

.

.

با یاد رفیق است که دنیا زیباست
با عشق رفیق است که دنیا زیباست
فردا که ز یاد همه رفته ام
این رفیق است که گوید خاک رفیقم اینجاست

.

.

.

.

میرسد روزی که بی هم میشویم
یک به یک از جمع هم کم می شویم
میرسد روزی که ما در خاطرات
موجب خندیدن و غم می شویم
گاه گاهی یاد ما کن ای رفیق
میرسد روزی که بی هم میشویم

.

.

.

.

لوتیان را مرام است و عاشقان را کلام
و تو در یک کلام عند مرامی بامرام

.

.

.

.

ما دل فروشان دل به بازار رفاقت میبریم
هرچه داریم میفروشیم و رفاقت میخریم

.

.

.

.

مرگ گفت دشوارتر از مردن چیست ؟ عشق فرمود دوری دوست

.

.

.

.

لای خاطرات تلخم یاد تو همیشه شیرین
تا ابد فکر تو هستم نازنین رفیق دیرین

.

.

.

.

دوستان خوب خوشه مرواریدند که داشتن آنها ثروت و دیدن آنها سراسر لذت است